کی دراما که به همون فیلم و سریال های کره ای اطلاق می‌شه، طرفداران بسیار زیادی داره. ایران هم یکی از کشورهایی هست که کی دراما توی اون خیلی محبوبه. حالا می‌خوام براتون سه تا دلیل که به‌نظرم باعث شده انقدر سریال های کره ای در بین عام مردم محبوب باشن رو بیان کنم. بزن که بریم!
به‌نظر من کی درامرها از مظلوم‌ترین سریال‌بین‌های ایران هستن؛ به دو دلیل:
- دوبلهٔ فارسیشون پیدا نمی‌شه و یا نامعتبره. مگه اینکه یک کی دراما انقدر محبوب باشه که یک استودیوی درست حسابی دوبلش کنه.
- نقد و بررسی کی دراماها کم پیدا می‌شه. انگار منتقدها کی دراما رو جدی نمی‌گیرن :/ (البته به‌جز بعضی از آثار بسیار معروف)
۱- موسیقی خوب
موسیقی تاثیر زیاد و عمیقی داره. بیشتر فیلم و سریال‌های مورد علاقۀ من موسیقی عالی دارن که دانلودشون می‌کنم و بارها گوش می‌دم.
شاید بیشتر مردم مثل من سواد سینمایی زیادی نداشته و یا بی‌دقت باشن و گاهی متوجه نشن منظور کارگردان یا نویسنده چیه؛ ولی چیزی که همه خوب درکش می‌کنن، موسیقیه. درک احساس نهفته در موسیقی، نیازی به سواد یا توجه شیش‌دونگ نداره. خودش میاد و روی دلت می‌شینه. بدون تلاش و به همین راحتی!
سازنده‌های سریال های کره ای به موسیقی اهمیت زیادی می‌دن و این باعث محبوبیتشون می‌شه؛ مثلاً همین «جومونگ» که هممون می‌شناسیمش، کارگردانی و بازیگری متوسطی داشت؛ ولی فیلمنامهٔ خوب و موسیقی عالی، حسابی اونو محبوب کرد. به‌طوری که ایرانی نیست که حداقل اسم جومونگ رو نشنیده باشه.
من می‌تونم با یک موسیقی سوزناک اشک بریزم؛ ولی با یک فیلم تراژدی بدون موسیقی خوب خیر!
۲- داستان و شخصیت پردازی ساده
سریال های کره ای داستان‌های ساده‌ای دارن و درک شخصیت‌هاشون نیاز به زور زدن نداره؛ چون خود سریال همه‌چیز رو توضیح میده.
تقریباً می‌شه گفت که شخصیت خاکستری چیز معمولی توی کی دراماها نیست. معمولاً شخصیت‌ها به سفید و سیاه خلاصه می‌شن. دیگه نهایتش اینه که در موقعیتی سفید و در موقعیتی دیگه سیاه هستن. این برای سلیقه‌های ساده که دلشون می‌خواد بدون فسفر سوزوندن صرفاً فقط از دیدن سریالشون لذت ببرن، خیلی هم خوبه.
بیشتر مردمی که خورهٔ فیلم نیستن جزء همین دسته قرار می‌‌گیرن و خب حق هم دارن. سریال برای لذت بردنه؛ نه چیز دیگه‌ای!
۳- کی دراماها می‌دونن که مردم چی می‌خوان!
اگه یه کوچولو دقت کنین، می‌بینین که بیشتر کی دراماها ویژگی‌های مشترکی با همدیگه دارن که مهم‌ترینش، عشق‌های آتشینه.
شاید بیشتر ما به این دلیل کی دراماها رو دوست داریم که یک‌جور کمبود محبت روی توی اون‌ها جستجو می‌کنیم. نَگین که هیچ‌وقت دوست نداشتین یکی بی‌حد و مرز دوستتون داشته باشه که باور نمی‌کنم!
البته خب این تصورات تاثیر منفی بر روح و روانتون می‌ذاره. پس صرفاً به کی دراماها به چشم سرگرمی نگاه کنین؛ چون قرار نیست هیچ عشق آتشینی در دنیای واقعی اتفاق بیفته. حداقل به اون شکلی که نشون داده می‌شه.
آدم‌های ضعیفی که با تلاش به آدم‌های قوی تبدیل می‌شن هم جزء سوژه‌هایی هست که پای ثابت تلویزیون کره به حساب میان. جومونگ، دونگی، ایلجیما و یانگوم از سرشناس‌ترین شخصیت‌های این‌مدلی هستن که سریال‌های همشون رو صدا و سیما پخش کرده!
کی دراماهای تاریخی یک پای‌ثابت داشتن به اسم «ملکهٔ مادر» که همیشه می‌خواست قدرت پسرش رو (که شاه باشه) تصاحب کنه؛ ولی توی کی دراماهای جدید، چیزایی مثل مثلث عشقی، شاگرد قلدر مدرسه، شکست خوردن فرد جذاب‌تر و خوش‌تیپ‌تر (:/) و… تبدیل به پای‌ثابت شدن.
راستش رو بگم من شاید یه سریال رو صد بار ببینم؛ ولی خوشم نمیاد دو تا سریال مثل همدیگه ببینم. به‌نظر من سریال برای تنوع توی روزمرگیه؛ ولی خب شاید این چیزها برای بعضیا مثل مزهٔ سیب‌زمینی سرخ‌کرده باشه که هر چند بار هم بخوریم، بازم تکراری نمی‌شه! ?
خب با هم سه تا دلیل گفتیم که چرا مردم با سلیقه‌های سادشون سریال های کره ای رو دوست دارن. اگه شما هم نکتهٔ تکمیلی دارین، می‌تونین توی نظرات بهمون بگین. خوشحال می‌شم نظراتتون رو بشنوم!
دوست اسمارتینی!
- نظرت دربارهٔ کی دراماها چیه؟
- نظرت دربارۀ یادداشت‌های اسمارتین چیه؟ اگه ایدهٔ جالبی توی ذهن داری به ما بگو تا اجراییش کنیم!
- پیشنهاد یا انتقادی داری؟ حتما برای ما توی نظرات بنویس، ما همشو می‌خونیم!
- به نویسندگی علاقه داری و می‌خوای نوشتن رو تجربه کنی؟ به بخش ارسال مطلب برو و نوشته خوبت را برای ما ارسال کن. ما هم اون رو با اسم خودت منتشر می‌کنیم!
بیشتر بخوانید:
دیالوگ برتر: بهترین دیالوگ های انیمیشن بچه رئیس دو – the boss baby 2 – سهیل کوهی اصفهانی
رسمی: الیویه ژیرو به آث میلان پیوست – سهیل کوهی اصفهانی
بزرگترین نقشه‌ها در دنیای بازی‌های ویدیویی – از Red Dead Redemption 2 تا No Man’s Sky – سید متین فقهی
معرفی کتاب درخت دروغ – فانتزی فرانسیس هاردینگ برای نوجوانان – ماهی
