تا حالا به این فکر کردی که چرا تو این دنیایی؟ اصلا هدف خدا از آفریدن ما آدم‌ها و این دنیا چی بوده؟ بدون شک تو آفرینش ما یه هدفی بوده و همین طور الکی اینجا نیستیم. درسته که این دنیا فانی و نهایتش مرگ هست؛ ولی به ما فرصت داده شده که روی کرهٔ زمین زندگی، کار، با آدمهای مختلف ارتباط برقرار و زمین را به جای بهتری برای زندگی تبدیل کنیم!
این را بدونیم که زندگی هر کسی به طور کامل در اختیار خودش هست. صبح‌ها که از خواب بیدار می‌شیم و می‌شینیم روی لبه تخت، فکر و تصمیم‌های زیادی به سرمون می‌زنه. اون فکرها و تصمیم‌ها می‌تونن یک روز، یک هفته، یک سال و یا یک عمر، زندگی ما و حتی بقیه را متحول کنن!
ما آزادیم که هر طور دوس داریم زندگی کنیم.
توی این دنیا کلی فرصت برای رشد کردن هست و ما آزادیم که هر طور دلمون می‌خواد از اون فرصت‌ها استفاده کنیم.
می‌تونیم به یه زندگی خیلی معمولی قانع باشیم. از صبح تا شب درس بخونیم و یا با شغلی که دوستش نداریم، شکم خودمون رو سیر کنیم. توی بدترین حالت هم می‌تونیم کل روز را وقف تفریح و سرگرمی کنیم. نه درس بخونیم، نه کار خاصی انجام بدیم و نه هیچ چیز دیگه‌ای؛ اما باید این را بدونیم که اینطوری با یه مرده زیر خاک هیچ فرقی نداریم. شاید خودمون به یه زندگی ساده راضی باشیم، اما این زندگی ساده هیچ منفعتی برای مردم و جهان اطرافمون نداره.
چرا یه آدم به یه زندگی ساده راضی می‌شه؟
شاید الان داری برای خودت کلی بهونه میاری که نمی‌تونی موفق باشی. بهونه‌هایی که قابل حدس هستن و باهاشون نمی‌تونی از حقیقت ماجرا فرار کنی. شاید بزرگترین دلیل بهونه گرفتن‌های من و تو، ترس باشه.
آدم‌ها می‌ترسن که در مسیر رسیدن به آرزوهاشون به روزهای خیلی سختی برسن. مثلاً برای موفقیت مجبور بشن از تفریح و سرگرمی‌هاشون دست بکشن.
ما باید این را بدونیم که وقت برای تفریح زیاد هست. اگه الان که تازه اول نوجوونی یا جوونیمون هست، هیچ هدف و آرزویی نداشته باشیم، پس کی می‌خوایم داشته باشیم؟!
یادمون باشه که قهرمان‌ها کسایی هستن که همون اول مسیرشون از یسری چیزا مثل تفریح دل کندن. کسایی که نمی‌تونن دل بکنن، در واقع همون آدمهای ناامید و شکست خورده هستن.
از بقیه سختی‌ها و فراز و نشیب‌هایی هم که توی مسیرمون قرار می‌گیرن، نباید بترسیم و باید شجاع باشیم.
یادمون باشه که خیلی چیزها، از بیرون آبی و از درون قرمز هستن؛ مثل داستان رگ و خون. ما باید خودمون رو برای هر چیزی آماده کرده باشیم.
اگه قرار باشه که همهٔ روزها خوب باشن و هیچ روز سخت و بدی نداشته باشیم، قهرمانی و موفقیت معنایی نداره. اگه هم که قرار بود این دنیا همش سختی باشه، هیچ اسطوره‌ای وجود نداشت و زندگی بی‌فایده بود. پس خیلی چیزها با هم معنی پیدا می‌کنن و اگه قرار باشه یکیشون نباشه، همون بهتر که هیچکدوم نباشن.
چطوری شجاع باشیم؟
برای شجاع بودن کافیه همهٔ سختی‌ها را به جون بخریم، فداکار باشیم و به حرف مردم توجه نکنیم. همین و بس (:
مرتبط بخوانید:
در دروازه را می توان بست ولی در دهان مردم را نه! – سهیل کوهی اصفهانی
مرحله بعدی چیه؟
بعد از این که با خودمون کنار اومدیم و برای ترکوندن آماده شدیم، باید دست به کار بشیم! قدر زمان و امکاناتی که در اختیارمون گذاشته شده را بدونیم و کارهای مختلفی را شروع کنیم. به این فکر کنیم که چه کارهایی را بیشتر دوست داریم و می‌تونیم در اون‌ها موفق باشیم. بریم سراغشون، امتحانشون کنیم و بعد روی بهترین‌هاشون متمرکز بشیم.
حواسمون باشه که روزهای سخت ما، تازه شروع شدن! برای رسیدن به آرزوها و اهداف بزرگی که داریم، باید فداکاری کنیم و از چیزهای زیادی بگذریم.
به قول معروف: يک سال بخور نون و تره، صد سال بخور نون و كره! (:
فقط انجامش بده!
وقتی احساس کردیم که توی مسیر درست قرار گرفتیم، دیگه نباید به چیزی فکر کنیم. باید بذاریم روزهای سخت بیان و برن. بذاریم بقیه هرطوری که می‌خوان راجب ما فکر کنن. ما فقط کاری که درست هست رو انجام می‌دیم. انقدر انجامش می‌دیم تا به هدفمون برسیم (:
امیدوارم که این حرف‌ها، تلنگری باشن برای حرکت دادنمون به سمت مسیری که براش ساخته شدیم…
دوست اسمارتینی!
- هدف تو چیه؟
- به جمله «فقط انجامش بده!» اعتقاد داری؟
- نظرت راجب مطالب سبک زندگی اسمارتین چیه؟ اگه ایده جالبی توی ذهن داری به ما بگو تا اجراییش کنیم!
- پیشنهاد یا انتقادی داری؟ حتما برای ما توی نظرات بنویس، ما همشو می‌خونیم!
- به نویسندگی علاقه داری و می‌خوای نوشتن را تجربه کنی؟ به بخش ارسال مطلب برو و نوشته خوبت را برای ما ارسال کن. ما هم اون رو با اسم خودت منتشر می‌کنیم!
بیشتر بخوانید:
شکایتت پذیرفته نیست! – آتنا مهرانفر
جرأت یا حقیقت؟! – سید متین فقهی
نقاشی را جدی بگیریم! – سیده سدنا موسوی
معرفی بازی Among Us – قاتل کیه؟! – مطالب ارسالی
