صدای تیک تاک ساعت، ردِپای انسان‌ها را در خود محو می‌کند. این روزها کمتر نامی از بزرگان قرن چهارده و پانزده مانده. مردم تنها نامشان را برای روز امتحان حفظ می‌کنند و بعد از آن نیز دوباره به دست فراموشی می‌سپارند!
شاید باورش برایتان سخت باشد؛ اما این مردم کتاب هم نمی‌خوانند!
راستش، ما دیگر اینجا نیستیم… ناممان هم نیست. حتی اگر باشد هم کسی از غم‌هایمان سخن نمی‌گوید.
کسی نمی‌گوید که فلان شخص با تایپ فلان جمله دهن دیگری را آسفالت کرد! در درس‌ها نامی از غرور افراد و اینکه چطور حاضر شدند به دلایل پوچ علایقشان را ترک کنند نیز نیست. شکست خورده‌ها هم اینجا نیستند.
امروز نه آن کسی که شما را مورد تمسخر قرار داد اینجاست و نه آن کس که با حرف‌هایش ناامیدتان کرد. امروز آوای همانی که در حسرت زندگی‌اش بودید نیز به گوش نمی‌رسد!
همگی تمام شدند؛ شما هم تمام شدید!
درست است که امروز اینجا نیستید؛ اما روزهایی را در اینجا سپری کردید… شاید غم و شادی‌اتان دیگر ارزشی نداشته باشد؛ اما به هر حال هنوز هم معنی مثبت و منفی و یا خوبی و بدی در جهان مانده!
دوست دارم بدانم که از آفتاب تابستان و برف زمستان، رنگ بستنی در گرما، بخار چای گرم در سرما، نرمی رختخواب، بوی جلد یک کتاب، یا حتی عطر شیرین دوستی، دوپامین حاصل از رسیدن و البته، طعم بی‌مثال خندیدن، چقدر بهره برده‌ای؟!…
بعید هم نیست که همه را به آغوش سهمگین قصه‌ها، خواسته‌ها و انسان‌های گذرا سپرده باشی…
راستی، یادت باشد که این روزها هنوز این روزها نیست!
دوست اسمارتینی!
- چقدر به زندگی کردن اهمیت می‌دی؟
- نظرت دربارۀ دلنوشته‌های اسمارتین چیه؟ اگه ایدهٔ جالبی توی ذهن داری به ما بگو تا اجراییش کنیم!
- پیشنهاد یا انتقادی داری؟ حتما برای ما توی نظرات بنویس، ما همشو می‌خونیم!
- به نویسندگی علاقه داری و می‌خوای نوشتن رو تجربه کنی؟ به بخش ارسال مطلب برو و نوشته خوبت را برای ما ارسال کن. ما هم اون رو با اسم خودت منتشر می‌کنیم!
بیشتر بخوانید:
دلبستگی به رویا… – سید متین فقهی
این سال نو خودت هم نو شو! – آتنا مهرانفر
نوروز ۱۴۰۰ مبارک! – اسمارتین رسانه کودک و نوجوان
درد رو کمی بهتر بشناسیم! – سیده سدنا موسوی
