سلام سلام! حالتون چطوره؟ من اومدم با معرفی و نقد بررسی فصل اول انیمه شیطان کش و سینمایی مربوطش. امیدوارم دوستش داشته باشین 🙂 بزن که بریم!
بخش اول: فصل یک
ویکیطوری:
- اسم فارسی: شیطان کش
- اسم انگلیسی: Demon slayer (البته میگن معنای ژاپنیش میشه تیغه شیطان؛ ولی خب من ژاپنی بلد نیستم نمیدونم!)
- ساختهشده توسط: استودیو یوفوتیبل (ufotable)
- مانگاکا: کویوهارو گوتوگه
- کارگردان: هاروئو سوتوزاکی
- سال ساخت: ۲۰۱۹
- تعداد قسمت: یک فصل ۲۶ قسمتی و یک عدد سینمایی. امسال هم قراره فصل دوم بیاد.
- سبک: فانتزی، هنرهای رزمی و شونن (یکمی هم کمدی!)

خلاصهٔ داستان
تانجیرو پسر زغالفروشی است که کل خانوادهاش در کوهستان توسط شیاطین کشته میشوند و تنها خواهرش نزوکو زنده میماند؛ ولی نزوکو به شیطان تبدیل شده است. تانجیرو هم به ارتش شیطان کشها میپیوندد تا بتواند راهی برای انسان کردن نزوکو پیدا کند…
طریقهٔ آشنایی بنده
راستش شیطان کش انیمهای نیست که همه بیان ازش تعریف کنن و بگن: اوففف عجب انیمهای بود! ولی خب شکسته شدن رکورد فروش انیمهٔ سینمایی اونم توی یک سال کرونایی توسط “شیطان کش: قطار موگن” باعث شد به دیدنش ترغیب بشم.
معرفی
همین اول بگم که شیطان کش یک شاهکار نیست. یک اثر بیبدیل هم نیست. ادعایی هم برای چنین چیزی نداره.
شیطان کش یک انیمهٔ شونن هستش. همونطور که اوتاکوها کاملاً خبردارن، شوننها تا حد زیادی به هم شبیه هستن. هرچند داستانهای خیلی متفاوتی داشته باشن.
شیطان کش یک انیمهایه که شاید بشه بهش گفت قسمتی. تقریباً هر دو قسمت داستان خودشونو دارن و از قسمت بعدی، داستان دیگهای شروع میشه؛ ولی در نهایت تمام قسمتها مثل حلقههای زنجیر بهم متصلن. اگه اینطور نبود، نگاهش نمیکردم؛ چون من چندان از انیمه و سریالهای قسمتی خوشم نمیاد.
شاید قسمتهای اول اونقدر تکراری بهنظر بیان که حس کنین دارین وقت تلف میکنین؛ ولی از یک جایی به بعد با اشتیاق بیشتری داستان رو دنبال خواهید کرد.
آروم آروم شخصیتهای مختلف اضافه و شخصیتهای قدیمی، پررنگتر میشن.
شیطان کش یک انیمهٔ مفرحه! تقریباً از قسمتهای ده به بعد دیگه قسمتی وجود نداشت که لبخند به لبم نیاره 🙂
- زیر ۱۲ سال هستین
- اگه از شونن خوشتون نمیاد
خب برای اولی که کاملاً مشخصه. برای انیمههایی مثل شیطان کش که توش سر میبُرن و کلی زخم و خون و اینا دیده میشه، معمولاً ردهسنی +۱۸ میزنن؛ ولی من میگم انیمهها هرچقدرم که بخوان خشونت به خرج بدن، تا وقتی طراحیاشون سادهست و از واقعیت دوره، انزجار یا ترس فلجکنندهای ایجاد نمیکنن. (نمیگم ترسناک نیستن؛ ولی ترس فلجکنندهای ایجاد نمیکنن)
مسئله اصلی جوگیریه!
خلاصه که اگه بذارین بچه شیطان کش ببینه، شاید یه روزی با فریاد “تنفس آب، فرم نهم!” یه آینهقدی بهعلاوهٔ چند تا لوستر رو تو خونه بیاره پایین! پس مواظب باشین.

گروه دوم نبینن چون اگه از شونن خوششون نمیاد، توی شیطان کش براتون حلوا پخش نمیکنن که. میشینین نگاه میکنین و آخرسر، کل عوامل رو به سخره میگیرین؛ پس بهتره نبینین.
فعلاً تنها دوبلهٔ معتبری که برای شیطان کش وجود داره، دوبلهٔ فیلیموئه. خیلی عجیبه ولی دوبلهٔ فیلیمو چندان بد نبوده! درمورد ترجمه مشکل خاصی نداره؛ با زیرنویس مقایسش کردم. (البته جز بعضی شیطنتها!)
صداپیشهها هم خوب عمل کردن و من صداپیشهٔ زنیتسو و اینوسکه رو خیلی دوست داشتم. هم به شخصیتها میومدن و هم صداپیشه حرفهای عمل کرده بود.
در کل این دوبله در حد قابلقبول ظاهر شده؛ ولی دوتا مشکل دارم باهاش:
- میشه گفت تمام صداپیشهها خوب بودن بهجز صداپیشهٔ تانجیرو 😐 صداش به شخصیتش نمیاد. تازه یکمی صدای ناپختهای داره. (صداپیشهٔ تانجیرو تنها صدای ناپخته نیست؛ ولی باقی صداپیشههایی که صدای ناپخته داشتن، مال شخصیتهای فرعی بودن و زیاد اهمیت نداشتن.)
- اگه یکی از عوامل فیلیمو داره این متن رو میخونه، باید بگم که جان هر کی دوست دارین اوپنینگ رو دوبله نکنین! به نسخهٔ بیکلام راضیتریم تا دوبلهٔ اوپنینگ :/
من هرگز انیمهٔ ورزشی یا اکشن رو با زیرنویس نمیبینم؛ چون بهنظرم هیجانش میره. موقع خوندن زیرنویس صحنه رو گم میکنی. پس اگه دوست دارین، با دوبله ببینین.
نکات ضعف و قوت
شخصیت پردازی:
نمرۀ مثبت
اوایل شخصیتهای زیادی توی انیمه وجود ندارن. تانجیرو یه شخصیت مهربون و سختکوشه. اون دنبال انتقام نبوده و میتونه از دریچۀ چشم فرد دیگهای به قضیه نگاه کنه. به همین دلیلم برای شیطانهایی که کشته گریه میکنه و روشون پا نمیذاره.
نزوکو هم که فعلاً هیچ شخصیتپردازی ازش ندیدیم و اصلاً حرف نمیزنه.
با تعداد شخصیتهای کم و مرتب تکرار کردن یک داستان، همهچیز داشت خستهکننده میشد که این دو قهرمان وارد شدن! زنیتسو و اینوسکه.
زنیتسو و اینوسکه مایهٔ کمدی شیطان کش رو زیاد کردن و باعث شدن انیمه بامزه بشه. علاوهبر اون، این دو تا شخصیتپردازی تقریباً منحصربهفرد داشتن (نه کاملاً) و باعث شدن یه دم مسیحایی تو کالبد شیطان کش که در حال مردن بود دمیده بشه. فکر کنم اکثریت با من موافقن که اگه این دو تا نبودن، همهچیز خیلی بیمزه میشد. من خودم طرفدار زنیتسو هستم 🙂

اولین چیزی که از زنیتسو میبینیم اینه که اون ترسوئه. خیلی سریع هم گریه میکنه و حساسه. میدونین، اون ترسوئه وقتی که انگیزهای برای شجاع بودن نداره!
اینوسکه هم که تعریف نداره. اون یک بیکلۀ تمامعیاره!

از ورود هاشیراها به داستان، شخصیتهای باحال دیگهای هم اضافه شدن. احتمالاً توی فصل دو که امسال میاد، باید منتظر یک داستان جذاب باشیم!
روایت داستان
خنثی
داستان این انیمه یکم مشکل داره. شاید خیلیا باهام مخالف باشن. بذارین دلیلم رو خیلی ساده توضیح بدم:
- فرد نسبتاً ضعیفی که با تمرین قوی میشه، چندین بار مبارزه با دشمنهای مختلف، پیروز شدن بر همه و آخر سر فلشبک زدن به گذشتۀ اون دشمن.
و همچنین کمدیهایی صرفا بر پایهٔ طراحی اغراقآمیز.

براتون یکم زیادی آشنا نیست؟ (خیلی از شوننها روند یکسانی دارن. البته بازم به چند دسته تقسیم میشن؛ ولی هر دسته به همدیگه شباهت زیادی دارن.)
البته خب تقلید کردن به تنهایی بد نیست؛ ولی این که چیز جدیدی برای گفتن نداشته باشی و بخوای با کپیبرداری سر و ته قضیه رو هم بیاری، چیز بدیه!
خب شیطان کش چیز جدیدی برای گفتن داره! شخصیتهای جدید داره، محور داستانش با بقیه فرق میکنه و روایت جذابی داره.
البته داستانش نکات مثبتی هم داره؛ مثلاً من از این که مردم به فرهنگ خودشون اهمیت بدن خوشم میاد. ژاپنیها این روزا دیگه اون ژاپنیهای قدیمی نیستن و غربگرا شدن و این توی انیمهها هم مشهوده؛ ولی شیطان کش سعی کرده به فرهنگ اون ژاپن قدیمی نزدیکتر باشه. بنیان اصلی و چیزی که تانجیرو حاضره خودشو بابتش فدا کنه، خانوادهست. حتی اون گوشوارۀ هانافودا داره. هانافودا درواقع گوشواره نیست؛ کارتیه که تو ژاپن باهاش بازی میکنن. یا بهتره بگم میکردن.

یکی از نقاط قوتش اینه که روایتش با اینکه خیلی سادهست؛ ولی خستهکننده نیست. یک جو متفاوتی داره. با اینکه پر از خشونته ولی خودش هم خودش رو خیلی جدی نمیگیره! ?
برای همینم اگه با خشونت مشکل دارین، بهنظر من منع خاصی نداره؛ چون ترسی ایجاد نمیکنه. اگه هم ایجاد کنه، طوری میخندونتتون که همشو بشوره ببره! پس نگران نباشین.
موسیقی
نمرۀ مثبت
موسیقیهای این انیمه منحصربهفردن. منحصربهفرد به خود انیمه و خود ژاپن. از این لحاظ هم پایبند به فرهنگ خود ژاپنه. (حداقلش اینه که از سازهای شرقی استفاده کرده.)
و در زمان درست و مکان درست قرار گرفته. راستش حرف زیادی برای زدن در این مورد ندارم؛ چون موسیقیش بینقص بوده!
گرافیک نبردها
نمرۀ مثبت (البته بستگی به سلیقۀ شما داره!)
نبرد های این انیمه فانتزیان. راستش وقتی فریاد میزدن تنفس آب یا تنفس شعله و اینجور چیزا، یاد «شوت رعد آسا» کاکرو میافتادم! ? همیشه برام سوال بوده چرا قبل از این که یک حرکتی رو بزنن اسمش رو با صدای بلند اعلام میکنن؟!
حالا به دور از شوخی، یوفوتیبل کارشو خوب انجام داده. آفرین!?

ولی اگه از اونهایی هستین که از این نبرد فانتزیها خوشتون نمیاد، بهتره سراغ شیطان کش یا توکیو غول و امثالشون نرین. گزینههای بهتری برای شما موجود هستش؛ مثل حمله به تایتان که روند عقلانیتری در نبردها داره.
جمعبندی
جمعبندی رو فقط توی یک جمله خلاصه کنم بهتره:
«شیطان کش یک انیمۀ کمنقصه؛ ولی بیهمتا نیست.»
بخش دوم: سینمایی قطار موگن

ما که نفهمیدیم قطار بیانتها یا قطار موگن :/ حالا هر چی که هست.
نکتۀ اول: این فیلم دنبالهٔ فصل یکه. پس اگه فصل یک رو ندیده باشین، با دیدن «قطار موگن» اصلا! بهتون خوش نمیگذره. گاهی اوقات میبینم تو اینترنت افرادی رو که میگن نیاز نیست فصل یک رو ببینین :/
نکتۀ دوم: چند ماهی هست که نسخۀ باکیفیت و دوبلش رو میشه پیدا کرد. من دوبلۀ آلفامدیا دیدم که واقعاً از دوبلۀ فیلیمو سرتر بود! خیلی خیلی بهتر بود.
نکتۀ سوم: قطار موگن بیشتر شبیه خلاصۀ دو یا سه قسمت از سریال اصلی توی یک سینماییه. برای همین بیشتر نقد و بررسیهایی که وجود داره، همون چیزهایی که در مورد فصل یک وجود داره رو برای این سینمایی تکرار میکنن؛ ولی من برای اینکه اون بالا درمورد این چیزا حرف زدم (مثل گرافیک یا موسیقی)، دوباره تکرارشون نمیکنم.
و نکتۀ چهارم: از اونجایی که قراره درمورد داستان این فیلم حرف بزنم، مسلماً این متن دارای اسپویل هستش. پس اگه ندیدینش، نخوندن این متن لطف به خودتونه.
- سال ساخت: ۲۰۲۰
- مدت زمان: ۱:۵۷
توی سالی که کرونا بود و سینماها خالی از تماشاگر، فیلمهای ناامیدکنندهای اکران شد. شیطان کش نور امیدی توی سینما بود که اونو زنده کرد و مثال نقضی شد که علت تبدیل خیلی از فیلمها به بمب گیشه، صرفاً کرونا نبوده!
شیطان کش از اونجایی آغاز میشه که دقیقاً در قسمت آخر تموم شده بود. قطار مرموزی که چهل نفر سوار اون شدن ولی برنگشتن. تانجیرو، زنیتسو و اینوسکه سوار قطار میشن تا همراه کیوجورو رنگوکو، شیطانی که باعث این حوادث میشه رو پیدا کنن و بکشن.

اوایل بیشتر روایت داستان به قسمتهای قبل مربوط میشه. وقتی پای اون بچهها کشیده میشه وسط، دیگه کمکم داستان روایت خودشو پیدا میکنه.
راستش اون بچهها بدون هیچ توضیحی اومدن و بدون هیچ توضیحی رفتن. انتظار داشتم داستان جالبی داشته باشن؛ ولی توضیح خاصی براشون داده نشد و ما هم هیچ حسی نسبت بهشون نداشتیم. منتظرم توی فصل دو حداقل یه توضیحی درموردشون داده بشه؛ ولی خب اگه توی همون سینمایی بهشون پرداخته میشد خیلی بهتر بود.
مثل همیشه هم موسیقی عالی و گرافیک عالیتر. گرافیک مشخصه که از سریالش بهتر بود. دیگه هرچی نباشه وقت بیشتری روش گذاشته شده.
این سینمایی از قسمتهای قبلی خیلی جدیتر بود. حضور نداشتن زنیتسو جز در اوایل داستان، نشون میداد که اینبار مایۀ طنز کمتره. این قسمت اونقدر جدی بود که میتونست اشکمونو دربیاره!
شیطان کش و تلقین؟!
ایدهٔ داستان «شیطان کش: قطار موگن» شباهت زیادی به فیلم تلقین داشت.
- کسانی که برای سوءاستفاده وارد رویای بقیه میشن.
- مثل تلقین که با سیم وصل میشدن، با طناب وصل میشدن.
- کشتن خود در رویا یعنی بیدار شدن.
- چیزهایی هم از دنیای بیرون وارد دنیای خواب میشن؛ ولی توضیحی براشون در دنیا رویا وجود نداره. در تلقین صداها و موسیقی بود و در شیطان کش بویی که تانجیرو از خون نزوکو حس کرد.
- در تلقین به دنبال دزدیدن رازها و افکار بودن و در شیطان کش به دنبال از بین بردن هستهٔ روح.
ولی تلقین از دریچهٔ علمیتخیلی بهش نگاه میکرد و شیطان کش از دریچهٔ فانتزی. شاید بیشتر فرقشون همین بود.(البته فیلمهای نولان نسبت به باقی فیلمها خیلی پیچیدهترن.)
احتمالا برای شیطان کش از تلقین الهام گرفته شده. البته احتمالا!
(اگه میخواین بگین انیمهها از هالیوود کپی میکنن باید این رو هم در نظر بگیرید که خود تلقین هم احتمال داره از انیمهٔ پاپریکا الهام گرفته باشه!)
افسوس…
شاید بزرگترین تاسف ما برای این انیمه، مرگ رنگوکو بود. رنگوکو شخصیت جالبی بهنظر میرسید. تازه داشتیم باهاش خو میگرفتیم که کشته شد.
وقتی این انیمه رو میدیدم همراه چند نفر دیگه بودم. موقع نبرد، این انیمه ما رو گول زد و هممون یه دست شادی پس از گل رفتیم که رنگوکو شیطان رو که اسمش آزاکا بود، کشت؛ اما وقتی فهمیدیم این خودش بوده که زخمی شده، شوکه شدیم!
ای کاش رنگوکو انقدر زود نمیمرد. پتانسیل بالایی داشت؛ ولی انقدر شخصیتش برای ما شناخته نشده بود که مرگش به تنهایی اشکمونو دربیاره. ظاهراً کارگردان خودش هم خبر داشت. برای همین هم روی گریههای تانجیرو تمرکز کرده بود که غم رو توی دلمون اینطوری بنشونه.
جمعبندی
نظر نهایی من اینه که:
«قطار موگن بهنظر من به عنوان یک دنباله خیلی خوب عمل کرده بود. برای همین نباید ازش انتظار یک سینمایی جداگانه داشته باشیم که همهچیزِ یک داستان عالی رو همراه خودش داشته باشه. اگه بخواین به صورت سینمایی ببینینش، هزاران ایراد میشه ازش گرفت؛ ولی «شیطان کش: قطار موگن» مستقل نیست. داستانش قرار نیست همونجا شروع بشه و در همون قسمت تموم بشه.»
خب ازتون ممنونم که تا این جای متن رو با حوصله اومدین و خوندین. اگه بهنظرتون چیزی رو جا انداختم تو کامنتا بگین. خوشحال میشم نظر شما رو هم در مورد شیطان کش بشنوم!

دوست اسمارتینی!
- نظرت دربارۀ انیمه شیطان کش چیه؟ سینماییش چطور؟
- نظرت دربارۀ معرفی، بررسی و مطالب انیمهای اسمارتین چیه؟ اگه ایدهٔ جالبی توی ذهن داری به ما بگو تا اجراییش کنیم!
- پیشنهاد یا انتقادی داری؟ حتما برای ما توی نظرات بنویس. ما همشو میخونیم!
- به نویسندگی علاقه داری و میخوای نوشتن رو تجربه کنی؟ به بخش ارسال مطلب برو و نوشته خوبت را برای ما ارسال کن. ما هم اون رو با اسم خودت منتشر میکنیم!
بیشتر بخوانید:
بازی از Batman 1989 که توسط یکی از طرفداران ساخته شده است! – سید متین فقهی
رستگاری آرژانتین در خاک برزیل – مروری بر سرگذشت کوپا آمریکا در سال ۲۰۲۱ – سهیل کوهی اصفهانی
دیالوگ برتر: بهترین دیالوگ های انیمه دفترچه مرگ – Death Note – سید متین فقهی
چه اتفاقی میافتاد اگر باب اسفنجی یک انیمیشن سیاه و سفید بود؟! – سید متین فقهی